Custom Cutter Marconi

Ontwerp n° 505 A van J.L. Watson Office in 1928, JULIETTE, ex Courtlinne, ex Saracen, ex Moonbeam, ex  Moonbeam Junior, ex Pretty Polly is meesterlijk gebouwd door Alexander Robertson & Sons uit Sandbank in Schotland met werfnummer 180.  
20 meter op het dek, 50 voet op de waterlijn, deze buitengewone zeiljacht is een van de laatste Gaff Cutters die in Schotland zijn gebouwd. En een van de mooiste klassieke jachten die klaar zijn om succesvol deel te nemen aan de Internationale Klassieke Jachten Races. 

Nu gebruikt voor plezierboottochten, vaak alleen de eigenaar en zijn vrouw, JULIETTE is uitgerust met de bijbehorende faciliteiten: voor korthandig manoeuvreren met de grootzeil, genoa en staysail furlers en de Barient zelftailing lieren, waarvan er 3 elektrisch zijn (1 voor de grootzeil, 2 voor de genoa).
Om veilig te ankeren met 2 kettingen van 100 m van 16 en 14 mm en een krachtige Lofrans windlass van 3500 W.
Voor een aangenaam verblijf aan boord met 2 toiletten en 2 elektrische mariene macerator toiletten, een drukwatersysteem, een waterverwarmer en een vaatwasser voor 6 personen.

De elektrische installatie wordt aangedreven door een servicebatterijbank van 16 LiFePo4 Lithium cellen die 300A bij 24V levert en twee Optima batterijen voor het starten van de motor. Ze worden gevoed door een Dynamica mini40 generator en beheerd door een Victron Quatro 5000w omvormer/combo lader.

ZEILEN en TUIGAGE
De garderobe van 3 zeilen biedt 270 m² aan zeiloppervlak tegen de wind in: 
- 96m² battened grootzeil, in spectra bedekt met taffeta 
- 131 m² dacron genoa, op Profurl ED 52 furler bediend vanuit de stuurstand
- Dubbel ply dacron staysail van 43 m², op handmatige furler (een gebogen rail voor de mast maakt het zelftackend). 
De 12,7 mm enkele draad NS22 Norseman tuigage werd in de VS vervangen in 1989.
De mast en tuigage zijn systematisch geïnspecteerd en omgebouwd om de 10 jaar.

MOTOR 
Hulpmotor Gardner 6-cilinder, 10-liter motor gekoeld door een zoetwatercircuit dat circuleert met een wisselaar die aan de buitenkant aan de bakboordzijde van de romp is geplaatst. Een 6LB-model dat 125 PK ontwikkelt bij 1100 tpm vervangt sinds eind 2020 het oude 6LWS-model van 96 PK dat in 1959 werd geplaatst.
De hulpmotor wordt gevoed door een brandstoftank van 400 l (gerenoveerd in 2020). De generator set tank van 125 liter + de hulptank van 80 liter, hebben een transferpomp die de hulpmotor indien nodig kan voeden.
De roestvrijstalen aandrijfas, die eindigt in een variabele pitch schroef aan de stuurboordzijde, werd in 2009 vervangen door Hundested, de fabrikant van het systeem.

CONSTRUCTIE
De kiel is een enkel massief stuk teak waarop een loden ballast van 16 ton is bevestigd.
- De eiken ribben, met afwisselende secties van 95 x 89 mm en 51 x 57 mm, zijn gemaakt van gegroeide enkele stukken die in vorm zijn geduwd. Deze techniek werd gebruikt door de grote scheepswerven in Schotland om frames te verkrijgen die het houtnerf respecteren en kracht en flexibiliteit aan de romp geven.
- De 47 mm teakplanken die op de eiken frames zijn bevestigd zijn onbewerkt aan de binnenkant en zichtbaar in de hutten en salon. De chloorrubber coating die de romp sinds 1970 heeft bedekt, heeft deze in perfecte staat gehouden. 
- Het prestigieuze teakdek is nog steeds origineel meer dan 90 jaar na de bouw met uitzondering van een paar stukken en het is direct aan de balken bevestigd.  
- De binneninrichting is van mahonie, gelakt.

Oorspronkelijk gaff tuigage, is deze cutter nu een Marconi cutter met een gemoderniseerde tuigage:
- zijn aluminium mast die op de kiel is geplaatst, ontworpen en gebouwd door Hood in 1976, herzien in 1992, 2008 en 2019, domineert het 24m dek.
- de carbon roller boom is 8,55 meter lang. Het werd gebouwd in 2008. De bronzen furler die aan boord was, werd hergebruikt en uitgerust met een elektrische lier motor die het gemakkelijk maakt om het grootzeil te ontvouwen en te rollen. Geen downhaul.

UITZONDERLIJKE ONDERHOUDEN EN LAATSTE RESTAURATIE 
Om veilig te blijven zeilen in de komende jaren, was het noodzakelijk om de structurele degelijkheid van de bilge en de uiteinden van de frames te waarborgen en de beschadigde metalen vloeren, die meer dan 90 jaar oud zijn, te vervangen, zodat de romp zijn oorspronkelijke betrouwbaarheid kon terugkrijgen. Aangezien deze inspectie en de noodzakelijke vervangingen de verwijdering en demontage van een groot aantal apparatuur vereisten om toegang te krijgen tot de bodem van het schip, werd besloten om hiervan gebruik te maken om een meer complete restauratie uit te voeren, inclusief het opnieuw voegen en schilderen van de romp, de revisie van de mast, een complete revisie van de elektrische installatie en de verbetering van verschillende apparatuur.
De Gardner motor vertoonde na de eerste paar ritten uit de werf zulke zwakheden dat werd besloten deze te vervangen door een vergelijkbaar, maar nieuw model na 60 jaar dienst. Dit werk begon in 2019 en werd voltooid aan het einde van 2021 toen de nieuwe motor werd geïnstalleerd. De omvang van het werk en de uitbraak van Covid, die maanden van stilstand veroorzaakte door de sluiting van de locatie, verklaren de duur van deze werkcampagne.
De pdf 'restauratie', (op de hoofdpagina van Juliette rechtsboven) geschreven in het Frans, illustreert goed de recente uitgebreide restauratie.

ACCOMMODATIE
De binneninrichting, grotendeels hersteld naar de oorspronkelijke staat in 1992, kan 6 personen herbergen in 3 dubbele hutten in de oorspronkelijke indeling.
- Aan de voet van de mahonie trap in het midden van de jacht, leidt een kleine doorgang naar stuurboord naar de eigenaarshut en naar bakboord naar een toilet.
- Voorin bevindt zich de kombuis aan de bakboordzijde; via de toiletruimte die toegankelijk is aan de stuurboordzijde is er een machinekamer waar de generator en de lader/omvormer zich bevinden.  De rest van de voormalige bemanningsverblijven is omgebouwd tot een dubbele hut voorin de kombuis. 
- Helemaal voorin, achter een waterdichte deur, de opslag voor de dubbele ketting. 
- De motor is geplaatst in de as van het schip aan de voorkant van de mast en bevindt zich daardoor in de kombuis met het elektrische paneel dat boven de motorbox is gepositioneerd.
- Aan de achterkant van de trap, en die de hele breedte van het schip beslaat: de salon en de dubbele hut aan de achterkant.  
- De stuurhut, die uitkijkt op de cockpit en de stuurstand, is ook toegankelijk vanuit deze achterste hut, wat toegang tot de stuurstand vanuit het schip in zwaar weer mogelijk maakt zonder door het dek te hoeven gaan.

GESCHIEDENIS
De Rt. Hon. Thomas Kennedy Laidlaw, Privy Council voor Schotland voor koning George V, lid van de Royal Yacht Squadron van Cowes was een paardenfokker in Ierland. Hij koos ervoor zijn nieuwe jacht te vernoemen naar de uitzonderlijke merrie van zijn vriend majoor Eustace Loder die alle volbloeden van haar generatie tussen 1903 en 1905 had overtroffen en die in 1929 en nog steeds wordt beschouwd als een van de meest uitzonderlijke merries van de eeuw: Pretty Polly. Hij liet James R. Barnett, van G.L. Watson's kantoor in Glasgow, zijn jacht Pretty Polly ontwerpen, een hoogpresterend jacht dat hem in staat zou stellen door te gaan met racen: een 50-voet zeiljacht op de waterlijn dat een van de laatste Gaff Cutters zou zijn die in Schotland zijn gebouwd. 
Gebouwd door Alexander Robertson & Sons Ltd, Pretty Polly (genoteerd als #180 in het werfboek) werd gelanceerd in Sandbank, op de Clyde, op 10 juni 1929 (zie foto in de galerij en een artikel van de Yachtsman).
Het jacht bemand door een bemanning van 8 zeilers en gekapt door Sandy Geoffrey, voormalig onderofficier van de R.Y. Britannia, won vele races, waaronder de Clyde Forthnight 1935, tweede bij de Queen Mary’s Cup 1935, een eerste op de Coronation Race in 1937.  Pretty Polly werd gegeven aan zijn zoon Robert 'Robin', net als hij lid van de Royal Yacht Squadron en de Jockey Club. Om niet meer afhankelijk te zijn van sleepboten, installeerde Robin in 1937 een Belgius hulpmotor van 2 cilinders met 15 PK.
In 1947 verwierf Sir Colin McNeal Pretty Polly. Hij demonteerde William Fife's grote Moonbeam (gerestaureerd en zeer bekend in de huidige klassieke botenraces) die hij op dat moment bezat, en hernoemde haar Moonbeam Junior, daarna Moonbeam.
Als lid van de Royal Corinthian Yacht Club, waarvan de leden reders en schippers waren, voegde hij eerst een hondenhuis toe en daarna een verhoogde stuurstoel voor meer comfort tijdens races en cruises. Hij versterkte ook de motor, verving in 1953 de 2-cilinder hulpmotor door een 4-cilinder Gardner motor van 60 PK, die in 1959 werd vervangen door een andere 6-cilinder Gardner van 95 PK. 
Met pensioen van zaken en racen, gebruikte hij in 1956 Moonbeam als plezierjacht gedurende meerdere jaren, tot 1970. om in de zomer in de Middellandse Zee en in de winter in het Caribisch gebied te zeilen.
Harold en Patricia Sulger, met ambities om de wereld rond te zeilen, kochten Moonbeam in 1970. Ze hernoemden hun jacht Saracen.
In 1976 verkochten ze Saracen aan Jack du Gan, Pan Am piloot. De refit die noodzakelijk werd geacht door H.M. Tiedemann in zijn rapport van november 1976, had Ted  Hood de aluminium mast laten ontwerpen die nog steeds aanwezig is. Vanuit haar thuishaven Palm Beach, Florida, zeilde Saracen bijna 10 jaar op charter in het Caribisch gebied.
Graham H. Lambeth, een vastgoedondernemer uit Philadelphia, verwierf Saracen in 1987, hij hernoemde het Courtlinne ter ere van zijn dochters Courtney en Alinne. Hij zeilde haar naar Florida en vervolgens naar New Jersey om de noodzakelijke restauratie uit te voeren. In 1988 werd Courtlinne op de kant gezet voor een refit in Greenwich aan de Cohansey (een rivier aan de noordkust van Delaware). De vastgoedcrisis dwong hem om op te geven.
In september 1990 werd Courtlinne te koop aangeboden aan Giorgio Lo Stimolo, een Italiaanse architect die in Parijs werkt, die al drie jaar op zoek was naar een klassiek jacht met zeer specifieke vereisten. Courtlinne voldoet aan zijn criteria: de romp en de teakplanken evenals de mast en de schrouds zijn in perfecte staat; de indeling van het interieur is ontworpen voor plezierzeilen en het originele meubilair is nog aanwezig, hoewel in slechte staat, belooft, eenmaal gerestaureerd, dit jacht zeer aangenaam te maken om op te leven. In feite concludeert Paul Coble zijn rapport van december 1990 door op te merken dat hij zelden een boot van deze leeftijd in zo'n goede staat heeft gezien in een rapport van 14 pagina's.
Desondanks staat de tuigage, een te korte boom, het defecte grootzeil (dat nog steeds het n°8 van Moonbeam draagt) en onvoldoende bevestigingen niet toe om de Atlantische Oceaan veilig over te steken. Het schip werd daarom repatriëerd naar Europa per vrachtschip van Baltimore naar Le Havre. Twee jaar van restauratie die drijvend zijn uitgevoerd in Choisy le Roi aan de Seine, gaven dit jacht zijn vroegere glorie terug. Haar nieuwe eigenaar gaf haar de middelste naam van zijn vrouw, JULIETTE. 
Haar eerste zeiltocht vanuit Deauville bracht haar terug naar Cowes, Engeland, waar Sir Beken blij was deze jacht weer te vinden die hij zich zo goed herinnerde en haar opnieuw te portretteren. De gelijkenis van zijn foto's met die van 30 en 60 jaar geleden toont aan dat de modernisering haar lijn op het water niet heeft verstoord.
Na een paar jaar in het maritiem museum in La Rochelle, daarna in Port Saint Louis du Rhône nabij Marseille, JULIETTE is sinds 2009 in Palermo, Sicilië. 
In 2019, om deze 90 jaar oude jacht een nieuwe jeugd te geven en haar romp zijn oorspronkelijke soliditeit en betrouwbaarheid terug te geven, is een nieuwe campagne van werken toevertrouwd aan de Oceanica Naval Cantiere van Licata, in Sicilië. Bij deze gelegenheid is een nieuw elektrisch systeem geïnstalleerd en is haar motor vervangen door een andere vergelijkbare Gardner.