Whiticar 62 Convertible

Whiticar Boatworks Geschiedenis

Whiticar Boat Works werd opgericht in 1947 door Curt Whiticar, hoewel hij zijn eerste boot in 1925 had gebouwd. Het familiebedrijf, dat groeide vanuit de oorspronkelijke locatie in Stuart, Florida, werd bekend om het bouwen van op maat gemaakte sportvisjachten. Tegenwoordig wordt het bedrijf geleid door de tweede generatie van de familie Whiticar en is het uitgebreid met meerdere locaties en diensten.

• Vroege jaren: Curt Whiticar, die in 1917 met zijn gezin naar Stuart verhuisde, bouwde zijn eerste boot in 1925, een 33-voet sportvisboot genaamd de Shearwater. Dit markeerde het begin van zijn bootbouwlegende.
• Oprichting van het bedrijf: In 1947 richtte de familie officieel Whiticar Boat Works op in Stuart, Florida. Het bedrijf werd in 1959 opgericht door Curt Whiticar en zijn zwager, John Dragseth.
• Familieopvolging: Eigendom en management werden overgedragen van de oprichters naar hun zonen, John Whiticar en Jim Dragseth. De familie heeft door de generaties heen een sterke toewijding aan kwaliteit en klantenservice behouden.
• Groei en uitbreiding: Het bedrijf heeft zijn activiteiten uitgebreid met meerdere locaties in Stuart en Fort Pierce. Het omvat nu verschillende divisies, zoals Whiticar Custom Boats en Whiticar Yacht Sales.
• Erfgoed: Curt Whiticar wordt erkend als een "dekaan van de op maat gemaakte bootbouw" en staat ook bekend om zijn inspanningen voor natuurbehoud, mede-oprichter van de Stuart Sailfish Club. Hij ging in 1986 met pensioen op 75-jarige leeftijd.

Curt Whiticar’s Geschiedenis

De overleden kapitein Curt Whiticar wordt beschouwd als de “Decaan van de bouw van op maat gemaakte sportvisboten.”

Weinigen in de geschiedenis hebben 106 jaar geleefd met een kristalhelder geheugen, laat staan dat ze in staat waren om over herinneringen van een eeuw geleden te schrijven en deze te illustreren. Curt Whiticar, de oprichter van Whiticar Boat Works, was een van de gelukkigen. De patriarch van een familie die de maritieme industrie in Martin County heeft gedomineerd, overleed Whiticar op 7 maart aan natuurlijke oorzaken.

Geboren in 1911 tijdens de Taft-administratie, besloeg zijn leven 19 presidenten en twee wereldoorlogen. Als inwoner van Martin County sinds 1917, herinnerde hij zich gemakkelijk in een interview met Indian River Magazine kort voor zijn dood, de dagen dat de Treasure Coast een afgelegen plek was die nog maar weinigen hadden ontdekt. Hij herinnerde zich toen het Lyric Theatre in 1926 voor het eerst opende met stille films; toen de gouverneur van Florida, John Martin, naar Stuart kwam om de nieuw gevormde Martin County, naar hem vernoemd, te vieren; toen lokale rumlopers tijdens de drooglegging in de waterwegen van het gebied illegaal alcohol vervoerden; en toen de Indian River Lagoon een helder aqua blauw was, vol met forellen, snook en tarpon.

De naam Whiticar is een krachtpatser in de botenindustrie dankzij deze veelzijdige man die een leven lang sportvisboten heeft gemaakt die legendarisch zijn in de botenwereld. Voeg daarbij dat hij beroemd was als visserman en charterkapitein. Het is dan ook geen wonder dat hij kort voor zijn overlijden de Legendary Captain and Crew Award ontving van de International Game and Fish Association.

De succesvolle man droeg zijn levenslust in zijn pensioenjaren. Hij was een uitgebreide verzamelaar van antiek; hij hield ervan om 18 holes golf te spelen tot hij ver in de 90 was. En hij gaf nooit op op zijn creatieve muze. Hij leidde zijn artistieke talenten naar olieverfschilderen en produceerde meer dan 1.900 landschappen van plaatsen die hij liefhad.

EEN ECHTE VISVERHAAL

Curt’s reis naar Florida begon allemaal met een visverhaal, behalve dat deze echt was. Zijn vader, Addison Whiticar, runde een chartervisbedrijf op de Delaware Bay in New Jersey. Tijdens een van zijn visuitstapjes vertelde een man kapitein Add over een plek in Florida waar hij 1.000 pond vis per dag kon vangen. De plek was Stuart, en de man was een gast in de Bay Tree Lodge in Sewalls Point. Add haatte oysteren en kon niet wachten om te ontsnappen aan de koude, miserabele winters, dus in oktober 1917 verhuisde hij met zijn gezin naar Stuart.

Na zijn aankomst kocht kapitein Add een gebruikte 23-voet inktvisboot met een eencilinder motor voor $500 van een man in Jensen Beach. De Phantom had een visdoos die 1.000 pond vis kon bevatten. Vol enthousiasme begon hij met handlijn commercieel vissen op de oceaanriffen. Het was te mooi om waar te zijn. Verbaasd laadde hij snel de doos vol met Spaanse makreel en blauwe vis.

“Mijn vader had twee spreidlijnen — ze waren als kleine outrigger — en ze hadden een lijn die aan elk van die lijnen was bevestigd,” herinnerde Curt zich. “En toen had hij een rechte lijn. Hij ging de vis daar buiten vangen, die op dat moment overvloedig waren, en ze begonnen te vissen. Ze verkortten de lijnen, zodat ze misschien maar 15 voet achter de boot hingen. Zolang de lokaas in het water was, zouden de vissen ze pakken, en ze bleven maar bezig.”

Het vissen was zo succesvol dat kapitein Add de Phantom de volgende maand had afbetaald. Hij en zijn gezin begonnen de winters in Stuart door te brengen, waar hij doorging met handlijn vissen en vervolgens in de zomers naar Fortescue, N.J. migreerde, waar hij chartervisser was. Voor Curt en zijn jongere broers, Jack en Johnson, was varen en vissen een manier van leven. Hun garderobe bestond voornamelijk uit vier of vijf zwembroeken elk, en ze renden op blote voeten, net als de inwoners van Florida.

DE JONGE ONDERNEMER

Vastberaden, getalenteerd en ambitieus, was de jonge Curt nooit iemand die zich liet afschrikken door hard werken. Hij was altijd op zoek naar creatieve manieren om geld te verdienen.

In het begin bezorgde hij kranten en werkte hij als maat op de boot van zijn vader. Op 10-jarige leeftijd maakte hij een kleine werkplaats in de garage van zijn gezin en leerde hij zichzelf hoe hij houten visstokken moest bouwen die hij verkocht aan de visklanten van zijn vader. Toen hij 11 was, besloot hij een poging te wagen om borden op commerciële boten te schilderen en ontdekte hij dat hij daar goed in was. Al snel had de jonge jongen een nevenbedrijf in schilderen met bootkapiteins en eigenaren.

BOOTBEGINNEN

Curt’s passie voor varen en vissen, gecombineerd met zijn intense nieuwsgierigheid om te begrijpen hoe dingen werkten, leidde hem ertoe om rond te hangen in botenwerven, zoals Backus Boat Co. in Fort Pierce. Door Todd Backus te zien zijn vaardigheden te tonen, leerde Curt hoe hij een goed gemaakte boot moest construeren.

Toen hij 12 werd, besloot hij die kennis in de praktijk te brengen en vroeg hij zijn vader of hij een 16-voet platte skiff mocht bouwen.

“Papa was heel coöperatief,” zei hij. “Eerst vroeg hij: ‘Denk je dat je dat kunt?’ Ik zei: ‘Ja, dat kan ik!’ Dus ik bouwde deze boot en we gebruikten hem in de rivier, net boven de brug, vlakbij de stadshaven.”

Met zijn eerste boot als succes, werd Curt gedreven om een grotere en betere vaartuig te creëren. Ongeveer een jaar of twee later, toen hij terugkeerde naar Fortescue, bouwde hij een 20-voet V-bottom, gladde plankenboot in zijn achtertuin op basis van plannen in een Motor Boating Magazine. Met een 12-pk buitenboordmotor eraan bevestigd, vervoerde hij al snel passagiers van charterboten naar de kust.

“Toen ik deze boot kreeg, belde de kapitein me,” zei Curt. “Ik vroeg 50 cent of een dollar om de partijen in te nemen, en soms kreeg ik fooien.”

SMEKEN OM TE VISSEN

In die dagen werd de Treasure Coast een hotspot voor vissen. Rijke noordelingen zouden vakantie vieren in de voormalige Sunrise Inn, een luxe club in Stuart, die een prachtig uitzicht bood op de St. Lucie River, de inlaat en de oceaan. Irving Bonbright, een New Yorkse effectenmakelaar en oprichterslid van de Sunrise Inn, leefde om diepzeevissen. Hij kwam vaak naar de kade van Stuart, waar handlijnvissers, zoals Addison Whiticar, hun dagelijkse vangst losten.

De twee praatten en sloegen een vriendschap aan. Elk seizoen smeekte Bonbright kapitein Add praktisch om hem diepzeevissen mee te nemen. Hij weigerde omdat er niet genoeg ruimte op zijn boot was. Na vier jaar betaalde volharding uiteindelijk voor Bonbright, en Curt’s vader stemde ermee in om hem offshore mee te nemen.

“Papa liet Bonbright met één hengel en molen vanuit het midden van de boot vissen, en waarschuwde Bonbright dat hij de reis niet leuk zou vinden,” schreef Curt in zijn Whiticar Waterway Tales. “Met Bonbright in het midden van de achtersteven, kon papa nog steeds handlijnvissen met de twee spreidlijnen en al de vis verkopen, plus Bonbright bood hem een groot bedrag aan contant geld om het voorrecht te hebben om met papa te vissen. Bonbright ging mee, en hoewel hij de hele dag moest staan en bedekt was met bloed en slijm, had hij de tijd van zijn leven.”

Hun visexpeditie was zo'n succes dat Bonbright een grotere boot financierde voor kapitein Add. Het had een bredere achtersteven en ruimte voor twee verwijderbare visstoelen in de cockpit. Het vaartuig, gebouwd door Todd Backus, was uitgerust zodat hij nog steeds commercieel kon vissen. De aankoop van The Little Jack veranderde de loop van de geschiedenis van de familie Whiticar.

“Papa begon Bonbright uit de Sunrise Inn te nemen, en er waren andere gasten die hetzelfde wilden doen,” zei Curt. “Dus meestal als Bonbright vertrok, wilden andere gasten gaan vissen. Dat bracht hem echt in de chartervisbusiness. Daarna deed hij echt geen handlijnvissen meer.”

EEN KOERS UITSTIPPEN

Een tijd lang leek het alsof Curt misschien niet de carrière van zijn vader zou volgen. Hij studeerde af aan de Bliss Electrical School met een diploma in elektrotechniek en werkte in de vroege jaren 30 voor Western Electric in New Jersey, waar hij telefoons installeerde. Maar hij voelde zich daar als een vis uit het water, en het duurde niet lang voordat de wereld van boten en vissen hem terug naar Florida trok.

Tegen het midden van de jaren 30 volgden Curt en zijn twee broers hun vader in de chartervisbusiness en werden bekend als de Whiticar Fleet. Het was een van de grootste operaties ten noorden van de Palm Beaches. Het opereerde vanuit het familiecompound aan Willoughby Creek, op korte afstand van de Sunrise Inn.

Tegen de tijd dat Curt 20 was, had hij zelf zes boten ontworpen en gebouwd.

“Ik had in mijn vrije tijd bootontwerp bestudeerd,” zei hij. “Ik pikte het instinctief op — ik weet dat ik er geen lessen in had. Van wat ik uit boeken leerde, kon ik uitvinden wat een goede en comfortabele zeeboot zou maken.”

Hij had een goed begrip van wiskunde en wetenschap, dus hij begreep de natuurlijke wetten die goed bootontwerp regeerden. Hij had ook de artistieke touch, dus hij wist hoe hij aantrekkelijke vaartuigen moest schetsen.

In die tijd bestond de Whiticar Fleet uit tweedehands vaartuigen. De jonge charterkapitein stelde zich voor dat hij betere zeeboten had die de zware omstandigheden van de lokale inlaat konden weerstaan en aan hun visbehoeften konden voldoen.

“Ik wist wat ik wilde op basis van ervaring,” herinnerde hij zich. “Wanneer je begint, ontdek je hoe de boot in het water gaat zitten, waar het centrum van drijfvermogen, het centrum van balans — en al die kenmerken die in het ontwerp zitten.”

Zijn brainstormen leidde hem tot het creëren van de Shearwater in 1937, vernoemd naar een langvleugelige oceaanvogel. Het was een 33-voet, enkel schroefboot met een V-bottom, in plaats van de meer afgeronde rompen van die tijd. Het vermogen om door scherpe golven te snijden en toch de ondiepe inlaatwateren te hanteren, zou de handtekening worden van een Whiticar sportvisboot.

De Shearwater was zo'n succes dat zijn vader Curt vroeg om de Gannett in 1939 te bouwen — een 40-voet twin-screw boot — op vergelijkbare lijnen als de Shearwater. Met de hulp van Curt’s broer, Johnson, en maritieme monteur Curt Schroeder, bouwden ze het vaartuig in een gehuurde loods in Stuart. Het werd onderdeel van de Whiticar Fleet en was de trots en vreugde van kapitein Add.

“Ik zou zeggen dat de originele Gannett de echte voorganger was van de Whiticar boten,” zei John Whiticar, Curt’s zoon. “De originele Whiticar boten waren goede visboten — ze vingen vis — ze waren goede hoofdzeeboten — ze waren goed om in een chop te gaan — ze hadden een ondiepe diepgang.”

DE BRUILOFT AFSLUITEN

Tijdens deze tijd van bootbouw en chartervissen ontmoette Curt Elsa Dragseth op een dansfeest in het recreatiecentrum van Stuart. Ze arriveerde met een andere date, maar Curt vroeg haar toch om te dansen. Vanaf dat moment besloot hij haar niet te laten ontsnappen. Ze trouwden op 14 april 1939, in Curt’s huis aan Willoughby Creek. Het paar was van plan om de bruiloft te verlaten op de Shearwater. Wetende dat zijn broers hen zouden volgen, had Curt een plan — hij demonteerde de distributiekappen op hun boten zodat de pasgetrouwden een goede voorsprong zouden hebben.

“Direct na de bruiloft sprongen we in de boot en gingen we de kreek af naar wat nu North Lake wordt genoemd,” herinnerde hij zich met een lach. “Het is gewoon een kleine ingang die draait, zodat je het niet kunt zien vanuit het hoofdgebied van de kreek. We hoorden ze voorbijgaan — een van hen zei: ‘Ik denk dat hij die kant op ging,’ — de ander zei: ‘Nee, hij ging de andere kant op.’ Ze hebben ons nooit gevonden.”

Het paar was bijna 70 jaar getrouwd. Elsa overleed op 23 maart 2009. Ze werden gezegend met drie kinderen: Laura Kay, Joanne en John.

DE OORLOGSINSPANNING HELPEN

De Whiticar Fleet stopte tijdens de Tweede Wereldoorlog omdat Curt en zijn broers vertrokken om de oorlogsinspanning te ondersteunen. Broers Jack en Johnson traden in het leger en Curt werkte bij Fisher Boat Co. in Detroit, waar hij onderzeebootjagers voor de marine maakte.

Uiteindelijk eindigde de oorlog en de Whiticar jongens keerden terug naar huis. De familie vloot was weer in bedrijf.

De naoorlogse jaren brachten welvaart en veel toeristen die in de stemming waren om te vissen. De zaken gingen goed voor de vloot en Curt begon weer boten te maken. Hij had nog geen botenwinkel, dus zijn vader gaf hem toestemming om er een op zijn terrein nabij Willoughby Creek te bouwen. Hij vond de materialen voor de structuur toen hij hoorde dat het leger op zoek was naar iemand om de gebouwen op Camp Murphy, wat nu Jonathan Dickinson State Park is, af te breken. Met een bod van $425 kocht hij de 70 bij 90 messhal en demonteerde deze met handgereedschap, stuk voor stuk, binnen de vereiste 30 dagen. Hij assembleerde het gebouw later opnieuw aan Willoughby Creek en in 1947 werd Whiticar Boat Works geboren.

De eerste boot die Curt in de winkel maakte, was de Hobo — een felrode vaartuig dat werd aangedreven door een paar 225-pk Chrysler-motoren en snel en uitzonderlijk zeewaardig bleek te zijn. Hij maakte het voor zijn broer, Jack. De bootmaker maakte al snel naam voor zichzelf onder vissers en zou gevierde boten bouwen zoals Gannett II, Aphrodite, en Patsea V.

De Sea Lion — een andere legendarische Whiticar-boot — was eigendom van Robert Abplanalp van Precision Valve Corp. De 54-voet sportvisser sierde de kusten van Walker Cay in de Bahama's, waar Abplanalp viste met zijn goede vriend president Richard Nixon. Jim Carey was de kapitein van het vaartuig in die tijd en herinnert zich hoe het een enorme impact had op het vangen van vis.

“Ik had een aantal toernooien gewonnen met die boot omdat het de vissen naar boven zou trekken,” zei hij. “Het ging heel voorzichtig het water in. Het was een gemakkelijk duwende boot vanwege de lengte-breedteverhouding. En daarmee creëerde het een echt mooie ongestoorde wake achter zich. Wanneer je een set aas neerlegde — een spreiding van lokaas — kon je ze opzetten en de vissen werden heel dichtbij de boot getrokken.”

Curt creëerde meer dan 60 op maat gemaakte Whiticar-boten totdat hij op 75-jarige leeftijd met pensioen ging. Sindsdien hebben zijn zoon, John, en zijn neef Jim Dragseth het roer overgenomen, en runnen ze vier divisies van het bedrijf aan de Treasure Coast.

ZEILEN IN DE ZONSONDERGANG

Tijdens zijn pensioen benaderde Curt zijn vrijetijdsbestedingen met evenveel toewijding en passie als hij voor zijn carrière had. Hij hield ervan om met olie te schilderen.

“Ik schilder het grootste deel van de tijd — elke ochtend. Soms, twee of drie uur in de middag,” zei hij.

De productieve kunstenaar keek op naar mentoren Beanie Backus en Jim Hutchinson, die werden opgenomen in de Florida Artist Hall of Fame, en die ook zijn werk inspireerden.

De honderdjarige raakte nooit zonder dingen om te doen. Hij bezat een uitgebreide collectie antiek, antieke gereedschappen en geslepen glas — en catalogiseerde zorgvuldig honderden stukken. Hij genoot van golfen en speelde 18 holes op de Stuart Yacht and Country Club — twee keer per week — tot hij in zijn midden 90 was. En voor de oude tijden, bouwde hij op 89-jarige leeftijd zijn laatste boot. Het was een 16-voet platte skiff, een replica van zijn eerste boot. Steve Hero werd de trotse eigenaar en noemde de boot Curtis.

Dus wat was Curt’s geheim voor een lang, gezond leven?

“Ik sport nog steeds. Ik heb katrollen, rubberen banden en ik doe sit-ups. Ik heb tot voor kort gewandeld,” zei hij de week voordat hij stierf. “Ik heb nooit gerookt, gedronken met mate ...”

“En je hebt goede genen en had een vrouw die je heel goed behandelde,” voegde zijn dochter, Laura Kay, eraan toe.

Wanneer je 106 jaar bereikt, wordt de tijd meer gemeten in momenten dan in jaren. Een zeilvis die uit de oceaan springt, een reiger die vist voor een maaltijd of een zeilboot die over azuurblauwe wateren glijdt — zijn allemaal scènes die nog steeds moeten worden genoten en vastgelegd. En zo is het passend dat Curt’s laatste dagen hij aan zijn ezel werkte met verfbevlekte handen, druk bezig met het afbeelden van een schitterend zonsondergangschilderij van de familiebootloods aan Willoughby Creek. Hij voltooide het op tijd. Het schilderij was een cadeau voor zijn zoon, John. Het was weer een creatie toegevoegd aan een leven vol geweldige werken.

Curt Whiticar ontwierp en bouwde ongeveer 60 boten, maar zijn favoriete was zijn 33-voet Shearwater die hij in 1937 voor zichzelf bouwde. “We visten commercieel met korte riggers en gebruikten kites en langere bamboe riggers voor zeilvissen. Het was niet zo ingewikkeld. … De vissen waren overal!”

Bibliografie

• Indian River Magazine. “Curt Whiticar: Een Eeuw op het Water.” Indian River Magazine, interview afgenomen kort voor het overlijden van Curt Whiticar.
• Whiticar Boat Works. “Geschiedenis van Whiticar Boat Works.” Historisch overzicht van het bedrijf.

Scheepseigendom Geschiedenis

Eigenaar # 3 Huidige Eigenaren Refit Verhaal en Uitgevoerde Werkzaamheden

2018-Heden

Miss Phebe II werd in augustus 2018 gekocht in St Augustine, FL en vervoerd naar Deltaville, VA voor een volledige refit van 2018 tot 2020. Verbeteringen omvatten het glasvezelen van de romp, nieuwe verf, maatwerk in de hut, verbeterde verlichting, bedrading, AC-units en opnieuw afgewerkt teak. Na terugkeer in het water in 2021, woonden de eigenaren drie jaar aan boord voordat ze besloten verder te gaan. Tijdens de refit werden alle structurele en cosmetische problemen aangepakt.

1. Verwijdering en vervanging van alle zeekranen en door-hull fittingen
2. Verwijdering van de roeren en roeras, opnieuw inpakken van de roergangen, vervanging van de roerplank en door-hull mouwen
3. Verwijdering en kalibratie van assen, installatie van druppelloze asafdichtingen en nieuwe cutlass lagers
4. Vervanging van aslogs
5. Installatie van nieuwe zoetwaterleidingen door het hele schip, inclusief nieuwe zoetwaterleidingen, kranen, mengers, Mach 5 pompen, boiler, afvoerleidingen, dompelpompen en afvoer door-hull fittingen
6. Alle rompbevestigingen vervangen (siliconen brons)
7. Alle luiken, motorruimteventilatie en ramen verwijderd (indien van toepassing); motorruimteventilatie opnieuw opgebouwd en aangepast met roestvrijstalen afvoeren en afvoeren
8. Nieuwe stuurcilinder en hydraulische leidingen geïnstalleerd
9. Hoofdmotoren geïnspecteerd en onderhouden, inclusief nieuwe blazers, dempers, brandstofinjectoren, slangen en klemmen vervangen en Walker Air Boxes geïnstalleerd
10. Nieuwe brandstoftankhals
11. Alle chroomhardware verwijderd en opnieuw verchroomd of vervangen
12. Installatie van een zwartwateropslagtank met een evacuatieslang en dekplaat.
13. Type II MSD-pomp, beluchter, chloor doseringspomp, automatische niveausensor, monitor, ventilatielijnen en door-hull zeekraan vervangen
14. Installatie van opbergruimtes onder de vloer toegevoegd aan zowel de stuurboord- als de bakboordhutten
15. Davit verwijderd en opnieuw opgebouwd, inclusief nieuwe hydraulische cilinders, roestvrijstalen hydraulische leidingen, hijskabel, hydraulische motor en installatie van een draadloze afstandsbediening
16. Cockpitluik en luikafvoeren verwijderd en opnieuw opgebouwd
17. Nieuwe tendersteunen toegevoegd op het voorste dek
18. Hoorn en accessoires luchtcompressor vervangen
19. Nieuwe gashendel- en schakelkabels geïnstalleerd
20. Nieuwe Glendenning elektronische synchronisator geïnstalleerd
21. Noodafsluitkabels voor de hoofdmotor geïnstalleerd bij het stuur
22. Schroeven verwijderd en afgesteld
23. Watermaker verwijderd en opnieuw opgebouwd, inclusief nieuwe klepcontroller, stroomunit, hogedrukpomp, slangen, membranen en filtercylinders
24. Verwijdering en opnieuw opbouw van de liermotor en behuizing (2023)
25. Installatie van nieuwe zachte goederen en tapijt in de salon en hutten
26. Installatie van Starlink High Performance schotel (2023)
27. Installatie van nieuwe Bluewater stuurstoelen
28. Installatie van een nieuw Fireboy vast brandblussysteem, inclusief nieuwe blower en motorafsluitmodules
29. Installatie van een nieuw HVAC-systeem, inclusief zeven Turbo DTG zelfvoorzienende Dometic-units, elk met geluidskappen en Smart Start-modules (twee- 16000 Btu en vijf- 6000 Btu-units), nieuwe leidingen, zeefilters, circulatiepompen (twee lussen), bedrading en thermostaten
30. Installatie van nieuwe Bennett hydraulische trimtabs
31. Nieuwe keukenfornuis (220V)
32. Nieuwe Scotsman onderbouw ijsmachine
33. Nieuwe Frigibar visdoos ijsmachine (2023)
34. Diversen; nieuwe ankerlijn, nieuwe ruitenwissermotoren, nieuwe raamfolie in de salon, nieuwe stuurinstrumenten, nieuwe handgeschilderde bladgoud transomgraphics, nieuwe motorruimteblazers, motorruimteverlichting, beveiligingscamera's, nieuwe Fusion Stereo, Garmin autopilot, nieuwe cockpit- en stuurverlichting, nieuwe onderwaterverlichting, nieuwe batterijen, alle nieuwe bilgepompen, nieuwe Racor rek en instrumenten, nieuwe levendewaterpomp, door-hull en zeekraan, nieuwe VHF-radio en antennes, nieuwe loop- en ankerlichten, nieuwe ACR zoeklicht en een nieuwe spreiderlicht.

Praten met de Huidige Eigenaar

 

“Toen ik deze boot voor het eerst zag en besloot haar te kopen, vertelde elke instinct me om weg te lopen. Ze was vijftig jaar oud en had, nou ja... alles nodig. Maar na het leren over haar geschiedenis, afstamming, en het horen van verhalen van de Whiticars, realiseerde ik me hoe ontmoedigend dit project werkelijk was—toch voelde ik me gedwongen om het door te zetten en het goed te doen.”

 

*We hebben een getalenteerd team van ambachtslieden en scheepsbouwers samengesteld die me introduceerden in de klassieke, bijna vergeten kunst van jachtbouw. Ik had het geluk om elke dag samen met mijn vrouw en enkele van de beste scheepsbouwers, timmerlieden, schilders, kunstenaars en technici te werken, die allemaal even gepassioneerd waren over het herstellen van haar.”

Eigenaar #2 Vorige Eigenaar

1992-2018

De vorige eigenaar van het vaartuig was een actieve milieuactivist die aanzienlijke tijd aan boord heeft besteed ter ondersteuning van marien onderzoeksinitiatieven. Ze is een deelnemend lid van de SeaKeepers DISCOVERY vloot, en draagt bij aan projecten zoals het taggen van tijgerhaaien in de Bahama's, studies van mariene algen en koraal, onderzoek naar walvishaai, dolfijnonderzoek, onder anderen. Gerespecteerde organisaties, waaronder de Cousteau Society, Mote Marine Laboratory en de Rosenstiel School of Marine and Atmospheric Science aan de Universiteit van Miami, hebben hun werk aan boord van dit vaartuig uitgevoerd.

In 2012 diende Miss Phebe als platform voor de inaugurele SeaKeeper’s DISCOVERY Yachts missie tijdens een onderzoekscruise naar de Dry Tortugas. Deze expeditie stelde wetenschappers in staat om honderden koraalweefselmonsters te verzamelen voor genetische analyse, wat de kennis over variaties in koraalgemeenschappen bevorderde.

Bovendien heeft het vaartuig een robuuste visgeschiedenis, waarbij het naar Belize en andere opmerkelijke bestemmingen is gereisd.

Tijdens een viswedstrijd in de Turks- en Caicoseilanden in de jaren '90 documenteerde Ricard Gibson van Marlin Magazine een incident waarbij een grote blauwe marlijn in botsing kwam met de stuurboordzijde onder de reling, waarbij zijn stekel in het mahoniehout bleef steken. De stekel is tot op de dag van vandaag zichtbaar vanuit de motorruimte.

 

Eigenaar #1 Oorspronkelijke Eigenaar

1971-1992

E. Bronson Ingram II, een miljardair en investeerder, gaf opdracht voor zijn nieuwe boot bij Whiticar Boat Works, die 2,5 jaar in beslag nam om te bouwen. Ontworpen en gebouwd door Curt Whiticar, is deze Shearwater op maat gemaakte sportvisboot in tijdschriften verschenen vanwege zijn onderscheidende afstamming, schoonheid en prestaties.

Vessel Doorloop en Opties

Accommodatie

Miss Phebe II heeft een 4/3 indeling. Bij het betreden van de cockpit bevinden zich aan stuurboord een L-vormige bank en een mahoniehouten tafel, met twee stoelen en een andere tafel aan bakboord. Een paar treden naar beneden is de kombuis aan bakboord en de masterhut - met een queensize bed aan de zijkant en een en-suite toilet/douche - is aan stuurboord. Voorbij de kombuis hebben de tweede hut (stuurboord) en de derde hut (bakboord) beide boven- en onderbedden, met een apart toilet en douche tegenover elkaar. De boeg heeft een bemanningsverblijf met bedden, een toilet en een douche. Op de brug zijn er twee nieuwe Bluewater stuurstoelen, bankzitplaatsen aan de bakboordzijde en een andere bank voor de console.

Elektronica

• Garmin 943 XSV met Garmin B75C Medium Chirp transducer (nieuw 2023)
• Garmin GPS Map 4212 met Airmar Smart Depth transducer
• Garmin Fusion Stereo (nieuw 2021)
• Garmin Auto Piloot (nieuw 2021)
• Garmin NMEA 2000 Netwerk
• Starlink High Performance Satellietschotel en router geïnstalleerd (2023)
• Nieuwe VHF-radio en antennes

Kombuis

• Panasonic 1100W magnetron
• Force 10 3-pits 240 V elektrische kookplaat, nieuw 2021
• Summit AccuCold 10,1 kubieke voet koelkast, nieuw 2021
• U-Line 5,4 kubieke voet onderbouwvriezer
• U-Line 5,4 kubieke voet onderbouwkoelkast
• Scotsman onderbouw ijsmachine, nieuw 2022
• Roestvrijstalen aanrechtblad
• Dubbele RVS spoelbakken
• Opslag onder het aanrechtblad
• Kruidenrek aan stuurboord met opslag boven en onder
• Glashouders boven het aanrechtblad
• Mahonie & Hulst Vloer

Elektrisch/Mechanisch

• 50 AMP walstroom aan stuurboord en bakboord
• Acht, Precision 8V-170 A 20u accu's (vier per 32V hoofdmotor startbank) nieuw 2021
• Twee, West Marine 8D AGM 12V accu's (één per 12V generator startbank) nieuw 2021
• Sterling power 32V-20a Acculader, nieuw 2021
• ProNautic 12 40p 12V acculader, nieuw 2021
• 2-27 KW Kilo-Pack Generatoren (nieuw in 2000), Bakboord met ongeveer 1840 uur en Stuurboord met 1920 uur totale tijd. Beide generatoren hebben 350 uur sinds ze in 2018 zijn gewikkeld.
• Splendide wasmachine en droger (geventileerd), nieuw 2021
• Headhunter Royal Flush elektrische toiletten (3X)
• Headhunter Type II Marine Sanitation Device (MSD)
• 90 Gallon zwartwatertank
• Nieuwe ruitenwissermotoren
• Nieuwe stuurinstrumenten
• Nieuwe motorruimte ventilatoren
• Nieuwe motorruimte verlichting
• Nieuwe beveiligingscamera's
• Nieuwe cockpit- en stuurverlichting
• Nieuwe onderwaterverlichting
• Alle nieuwe bilgepompen
• Nieuwe Racor rek en instrumenten
• Nieuwe loop- en ankerlichten
• Nieuwe ACR zoeklicht en een nieuwe spreidlicht
• Installatie van een nieuw HVAC-systeem, inclusief zeven Turbo DTG zelfvoorzienende Dometic-units, elk met geluidskappen en Smart Start-modules (twee-16000 Btu en vijf-6000 Btu units), nieuwe leidingen, zeefilters, circulatiepompen (twee lussen), bedrading en thermostaten
• Nieuwe Bennett hydraulische trimtabs
• Installatie van een nieuw Fireboy (MA-43 lbs enkele cilinder) vaste brandblussysteem, inclusief nieuwe ventilator en motorafsluitmodules
• Watermaker verwijderd en gereviseerd, inclusief nieuwe kleppencontroller, krachtunit, hogedrukpomp, slangen, membranen en filtercylinders
• Nieuwe Glendenning elektronische synchronisator geïnstalleerd
• Noodafsluitkabels voor de hoofdmotor geïnstalleerd bij de stuurstand
• Propellers verwijderd en afgesteld
• Hoorn en accessoire luchtcompressor vervangen
• Type II MSD-pomp, beluchter, chloor doseerpomp, automatische niveausensor, monitor, ventilatielijnen en doorvoer zeeklep vervangen
• Installatie van nieuwe zoetwaterleidingen door het hele schip, inclusief nieuwe zoetwaterleidingen, kranen, mengers, Mach 5 pompen, boiler, afvoerlijnen, dompelpompen en afvoer door de romp
• Nieuwe stuurcilinder en hydraulische leidingen geïnstalleerd
• Tank Tender tankbewakingssysteem
• SeaFlow droge bilgesysteem (zeven ophaalstations)

Dek/romp

• Alle zeekleppen en doorvoerfittingen verwijderd en vervangen
• Verwijdering van de roeren en roeras, opnieuw inpakken van de roergangen, vervanging van de roerplank en doorvoersleeves
• Verwijdering en kalibratie van assen, installatie van druppelloze asafdichtingen en nieuwe cutlasslagers
• Davit verwijderd en gereviseerd, inclusief nieuwe hydraulische cilinders, roestvrijstalen hydraulische leidingen, hijskabels, hydraulische motor en installatie van een draadloze afstandsbediening
• Alle rompbevestigingen vervangen (siliconenbrons)
• Onderkant en loopwerk geschilderd 2025
• Romp gewaxed 2025
• Teak cockpit
• Teak afdekplanken
• Mahonie spiegel
• Mahonie schot in de cockpit
• Teak reling
• Teak zwemplatform
• ACR EPIRB (batterij vervangingsdatum 05/2031)
• Revere Offshore Commander 8-persoons reddingsvlot (volgende inspectiedatum 12/01/2026)
• Volledige cockpit canvas cover
• Cockpit luifel canvas cover met gepolijste roestvrijstalen steunen
• Canvas cover voor stuurstoelen

Visuitrusting

• Live well met nieuwe live well pomp, doorvoer en zeeklep.
• RUPP 34, Viking Special uitsteeksels en middensteun
• Visdoos
• Nieuwe Frigibar visdoos ijsmachine (2023)
• Cockpitvriezer
• (6) hengelhouders in de gunnels
• (10) hengelhouders op de brug
• Hengelopslag in bemanningsverblijf & salon
• Dockbox (7' laag profiel)

Broker's Notes

*Als je overweegt deze jacht te kopen, begrijp dan alstublieft— de eigenaar die deze jacht verkoopt, denkt niet veel aan de financiële kant ervan. De vraagprijs is zoveel lager dan wat de huidige eigenaar heeft geïnvesteerd. Zijn grootste zorg is waar ze de volgende keer terechtkomt; hij zal niet verkopen tenzij de nieuwe eigenaar een duidelijk plan heeft om haar tot de allerhoogste normen te onderhouden."

“Het gaat nu verder dan geld. Dit is het resultaat van jaren van liefde, passie en mijn ziel die in iets is gestoken dat generaties lang moet meegaan.”

*“Ze is als een dochter voor me.”

Uitsluitingen

Persoonlijke eigendommen van Scott Carter en Mary Hartwell zijn uitgesloten, aangezien al het persoonlijk bezit op de boot van ons is. De oranje salonstoel en poef, evenals de visstokken en molens.

Mechanische Disclaimer

Motoruren zijn vanaf de datum van de oorspronkelijke vermelding en zijn een weergave van wat de vermelding makelaar door de eigenaar is verteld en/of de werkelijke aflezing van de motoruurmeters. De makelaar kan de werkelijke uren niet garanderen. Het is de verantwoordelijkheid van de koper en/of zijn agent om de motoruren, impliciete of andere garanties en grote revisies, evenals alle andere vermeldingen op de brochure te verifiëren.

Disclaimer

Het bedrijf biedt de details van dit vaartuig te goeder trouw aan, maar kan de nauwkeurigheid van deze informatie niet garanderen of waarborgen, noch de staat van het vaartuig waarborgen. Een koper dient zijn agenten of zijn inspecteurs instructies te geven om de details te onderzoeken die de koper gevalideerd wenst te hebben. Dit vaartuig wordt aangeboden onder voorbehoud van eerdere verkoop, prijswijziging of intrekking zonder voorafgaande kennisgeving.